مقایسه ی تأثیر برنامه ی تمرین هوازی و اصلاح رژیم غذایی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم مبتلایان به استئاتوهپاتیت غیرالکلی

مقدمه: بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی(nash) قسمتی از طیف وسیع بیماری مزمن کبد چرب غیرالکلی است که شیوع آن به طور موازی با افزایش شیوع چاقی در حال افزایش است.در90 درصد موارد این بیماران با غلظت بالای آمینوترانسفرازهای سرم تشخیص داده می شوند. هدف: مقایسه ی تأثیر برنامه ی تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی و رژیم غذایی به تنهایی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم بیماران مبتلا به nash بود. روش شناسی: 23 بیمار nash با دامنه ی سنی 25 تا 50 سال، به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی و رژیم غذایی(12 نفر) و رژیم غذایی(11 نفر) تقسیم شدند. رژیم غذایی هر دو گروه 500 کیلوکالری کمتر از انرژی محاسبه شده روزانه بود و گروه اول علاوه بر داشتن رژیم غذایی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه در برنامه تمرین هوازی: پیاده روی، جاگینگ و دویدن با شدت 55 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره ای شرکت کردند. آمینوترانسفرازهای سرم، اندازه های تن سنجی و اوج اکسیژن مصرفی بیماران پیش و پس از مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تی استیودنت در گرو ه های همبسته و مستقل، در سطح معنی داری 05/0>p بررسی شدند. یافته ها: تغییرات درون گروهی مقادیر alt و ast سرم بیماران گروه اصلاح رژیم غذایی تفاوت معنی داری نداشت؛ اما همین تغییرات در گروه تمرین هوازی همراه با اصلاح رژیم غذایی کاهش معنی داری نشان داد. مقایسه ی بین گروهی، تفاوت معنیداری را در سطوح آمینوترانسفرازهای سرم، محیط کمر، نسبت دور کمر به قد، نسبت دور کمر به باسن و اوج اکسیژن مصرفی نشان می دهد. نتیجه گیری: احتمالاً برنامه ی ترکیبی( تمرین هوازی همراه با اصلاح رژیم غذایی) تأثیر مطلوب تری بر کاهش آمینوترانسفرازهای سرم، چاقی مرکزی و افزایش آمادگی قلبی تنفسی مبتلایان به nash دارد.